[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Może to być np. papier fotograficzny z jednej strony naświetlony, a z drugiej nie. Tym sposobem
otrzymacie papier czarny i biały, różniący się tylko kolorem, ale o takiej samej strukturze powierzchni.
Proszę teraz założyć na oczy opaskę, aby nic was nie rozpraszało. W tej fazie testu może pomagać
przyjaciel. Podaje wam kartkę; dotykacie jej i próbujecie uzyskać wrażenie czucia. Jeśli wymie-nicie
kolor kartki, przyjaciel powie wam natychmiast, czy macie rację, czy nie. Poda następną kartkę i
nastąpi ten sam proces: dotykacie kartki, czujecie ją, nazywacie kolor i pomocnik mówi, czy
odpowiedz jest prawidłowa. Dotykając różnych kolorów nauczycie się Państwo rozróżniać coraz
bardziej odmienne impresje dotyku w opuszkach palców i wykrywać charakterystyczne dla każdego
koloru wrażenia.
Są one charakterystyczne i indywidualnie różne. Dla niektórych ludzi kolor czarny jest cieplejszy
niż biały (lub klejący się albo szorstki); dla innych może być dokładnie na odwrót. Z biegiem czasu
zapamiętacie, jakie uczucie towarzyszy przy dotykaniu czarnych lub białych powierzchni. Pózniej
można spróbować z innymi kolorami.
Jeśli osiągniecie Państwo sukces w tym, służącym jedynie przygotowaniu, pierwszym kroku, idzcie
dalej. Przykryjcie kartkę papieru drugą kartką, folią, szkłem, sklejką lub nawet płytką metalową i
spróbujcie mimo to czuć" powierzchnię.
W pózniejszej fazie proszę zamienić jednokolorowe kartki na kartki ze skomplikowanymi wzorami:
mogą to być kartki papieru fotograficznego, częściowo białe i częściowo czarne. Podczas testu
spróbujcie Państwo wyznaczyć linię między tymi kolorami (linia może być prosta lub dowolnie
zakrzywiona). W ostatniej fazie spróbujcie rozróżniać dotykiem drukowane litery. Wybierzcie na
początku duże litery, np. tytuły w gazetach.
Rosyjski psycholog A. S. Nowomejskij zaproponował taki sposób czytania palcami: trzeba położyć
kartkę kolorowego papieru, wyciągnąć rękę nad papierem i powoli ją opuszczać. Gdy ręka zbliża się
do kolorowej powierzchni, czuje się w pewnym punkcie coś w rodzaju bariery, która zdaje się stawiać
opór. Poproście wtedy przyjaciela o zmierzenie odległości od ręki do kolorowego papieru. Według
twierdzenia Nowomejskiego odległość ta zależy od koloru. Przy różnych kolorach czuje się barierę w
różnych odległościach od powierzchni.
Kolejna rada: nie bądzcie Państwo niewolnikami jedynego rytuału. Zobaczyliśmy, że jest wiele
sposobów kontrolowania pp. Wszystkie mogą być skuteczne, ale nie wszystkie jednakowo nadają się
dla każdego.
Proszę nie kopiować innych, proszę zastosować własną przenikliwość i swój zmysł twórczy.
Wykryjcie metodę, która jest najlepsza dla was, z którą najlepiej się czujecie. Być może zechcecie
Państwo dopasować jakąś metodę do waszych indywidualnych potrzeb. Proszę pamiętać, że im lepiej
się czujecie, tym lepszych wyników możecie oczekiwać.
Na koniec podajemy kilka łatwych zadań, które pozwolą przetestować Państwu rozwijającą się pp:
* wymienić kolory kartek w nieprzezroczystych kopertach,
* nazwać przedmioty w nieprzezroczystych pudełkach,
* przesunąć wskazówkę zegara na chybił trafił i nie patrząc należy spróbować podać czas na
zegarze,
* poproście przyjaciela, aby coś narysował i spróbujcie w innym pokoju narysować to samo,
* przepowiedzieć płeć nie narodzonych dzieci,
* przepowiedzieć tytuł i rozmieszczenie zdjęć na stronie tytułowej jutrzejszej., gazety,
* przewidzieć, jaki towar będzie za chwilę reklamowany w telewizji lub radiu,
* przesłać" myśli swojej żonie i spowodować, aby ugotowała to, co lubicie, lub dla pań
odgadnąć, co mąż zjadłby najchętniej,
* gdy dzwoni telefon należy odgadnąć, kto dzwoni.
Na pewno znajdziecie Państwo wiele innych zadań nadających się do testowania. Przypomnijmy
jeszcze coś ważnego, o czym się łatwo zapomina: niech regułą będzie pisanie sprawozdań z
wszystkich podejmowanych testów. Budujące są zapiski o wszystkich sukcesach, ale proszę nie
zapomnieć napisać o niepowodzeniach. Także na błędach można się dużo nauczyć. Spróbujcie
Państwo analizować błędy i w każdym przypadku ustalić ich przyczynę. Może następnym razem uda
się wam uniknąć tych błędów.
Najważniejsza wskazówka została podana na początku tego rozdziału i powinna być powtórzona
na końcu: dużo cierpliwości i wytrwałości.
A więc powodzenia!
ROZDZIAA 7
Uwagi do psychokinezy
Obowiązują te same prawa
Psychokinezę znamy jako funkcję przeciwstawną pp (aczkolwiek jest o wiele słabiej zbadana niż
pp nie ma jednak wątpliwości, że rządzi się tymi samymi prawami co pp). Intensywna myśl, po której
następuje odprężenie myślowe, jest równie ważna dla aktywizacji pp, jak i dla psychokinezy. Podczas
[ Pobierz całość w formacie PDF ]