[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Jedynym czego nie rozumiał to, dlaczego nie było bólu ani smutku w oczach
Marilyn. Była zła, ale tylko zła. Nie było nawet pojedynczego błysku w niej, które
mówiłoby, że była emocjonalnie zdruzgotana, przyłapując swojego narzeczonego
całującego kogoś innego.
Marilyn, Beau powiedział, odwracając się, musimy porozmawiać.
Sterling chwycił ramię Beau, kiedy ten zaczął się oddalać. Mógł powiedzieć
przez spojrzenie, jakie Beau mu rzucił, że mężczyzna oczekuje od niego protestu, czy
coś w tym stylu. Sterling przewrócił oczami i pociągnął za koszulę Beau.
Muszę mieć coś, żeby przykryć Micah.
Zrozumienie pojawiło się w jego oczach. Spojrzał za Sterlingiem i uśmiechnął
się, a następnie odwrócił i szukał kogoś w tłumie. Memphis, możesz przynieść jakiś
koc z domu? Nasz mały przyjaciel będzie potrzebował czegoś do przykrycia, kiedy
wyłowimy go z jeziora.
Memphis zaśmiał się i poszedł do domu. Sterling uścisnął uspokajająco ramię
Beau i posłał mężczyznie mały uśmiech. Będę tu czekać z Micah. Idz zrobić to, co
trzeba.
Beau odpowiedział uśmiechem. Dzięki, kochanie.
Sterling patrzył na nagiego człowieka pływającego w jeziorze, tak długo, jak
tylko mógł. Kiedy nie mógł już tego znieść, co zajęło mu około dziesięciu sekund,
odwrócił się i obserwował Beau prowadzącego Marilyn wzdłuż jeziora.
Czuł zaciekawione oczy zebranych obserwujące go. Nie dbał o to. Nie mógł
przestać patrzeć na Beau i Marilyn. Poza tym, to naprawdę nie było miejsce, by
informować wszystkich dokładnie, kim był. To było zadanie Beau.
Sterling napiął się i warknął nisko, gdy Marilyn chwyciła koszulę Beau i
zaczęła płakać. Sterling był ekspertem w krokodylich łzach. Wiedział, kiedy je
zobaczył i był całkiem pewny, że tym przypadku również ma rację. Marylin
udawała.
Niestety, Beau wyglądał jakby to łyknął. Idiota. Poklepywał ramię Marilyn i
mówił cicho do niej. Sterling wiedział, że będzie musiał nauczyć go sztuki
rozpoznawania emocjonalnego show. Mógłby zacząć od pokazania największej na
świecie furii, jeśli Marylin zrobi jeszcze jeden krok bliżej jego partnera.
Czy on planuje zostać w tej wodzie przez cały dzień?
Sterling odwrócił się i zobaczył dużego mężczyznę stojącego obok niego,
trzymając koc w rękach. To był ten sam człowiek, do którego Beau odezwał się
minutę wcześniej. Był ogromny, prawie tak bardzo, jak Beau& prawie. Sterling nie
był pewien, czy jest ktokolwiek tak duży jak Beau.
Pewnie wyjdzie, kiedy niektóre części jego ciała zaczną zamarzać, Sterling
odpowiedział. Nie sądzę, żeby widział prawdziwe jezioro wcześniej.
Memphis zadrżał trochę. I zimno mu nie przeszkadza?
Sterling wzruszył ramionami. Musisz o to zapytać Micah.
Micah?
Tak, wiesz... Sterling machnął ręką w stronę Micah, nagi człowiek w
wodzie?
Duh! Czy było coś w wodzie wokół, co sprawiało, że wielcy seksowni
mężczyzni stawali się głupi jak dzień był długi? Może to było ze względu na ich
wzrost?40 Mózg potrzebował tlenu do życia. Tak wysocy, jak oni byli może nie było
go wystarczająco dużo. Jak oni mogli kiedykolwiek coś zrobić?
Nagły zimny chłód ogarnął Sterlinga, sprawiając że zapomniał o Micah. Jego
oddech uwiązł w gardle, kiedy powoli odwrócił się, żeby zobaczyć gdzie Beau i
Marilyn zniknęli. Byli kilka metrów dalej, stojąc na brzegu jeziora.
Beau stanął naprzeciwko Marilyn kiedy mówił, jedną ręką machał w
powietrzu. Marilyn miała zalaną łzami twarz, patrzyła na niego. Scena wyglądała
dość niewinnie, ale coś w niej po prostu mu nie pasowało i nie mógł zrozumieć, co to
było.
Zrobił krok bliżej, obserwując uważnie. Beau wskazał Marilyn i ruszył dalej.
Marilyn szła obok niego. Oboje oddalali się, okrążając jezioro.
Sterling zobaczył metaliczny błysk w słońcu i zaczął biec. Skoczył przez
poręcz i wylądował po kostki w głębokiej wodzie.41 Lodowata woda rozchlapywała
się wokół niego, gdy biegł w kierunku brzegu.
Coś było zdecydowanie nie tak. Chłód płynący w dół pleców Sterlinga był
gorzki i grozny. Im bliżej był pary, tym bardziej był pewny, że coś jest nie tak.
Po prostu nie mógł rozpracować, co to jest, dopóki nie zobaczył ramienia Beau
owiniętego wokół ramion Marylin i ramienia kobiety owiniętego wokół jego talii.
Błysk srebra nagle rozpoznał jako mały sztylet.
Sterling warknął i zwiększył prędkość. Słyszał jak ludzie za nim krzyczą. Po
prostu nie obchodziło go to. Musiał dostać się do Beau. W ostatniej chwili, Beau
spojrzał na niego. Musiał usłyszeć krzyki.
Sterling skierował się na wysoką blondynkę i jednym skokiem przewrócił ją
na ziemię. Poczuł coś zimnego i bolesnego wbijającego mu się w ramię, gdy znalazł
się na górze. Wysunął kły i warknął przyciskając ją do podłoża.
Mój!
40
Ha, ha.. złośliwy Sterling powraca! Stęskniłam się za nim.
41
Jak Superman biega po wodzie J
[ Pobierz całość w formacie PDF ]